The statement released by Head Armada Nasional Bersatu, Wan Ahmad Fayhsal reflects an elitist individual wishing to maintain a privileged position in the constitution by language policing. It does not reflect an individual that wishes to unite the citizens of Malaysia as what Wan Fayhsal wishes to be portrayed as. Even worse, his argument is detrimental to the discourse on plural society unity as he argued that the fluency in the national language reflects individual nationalism. This gives Wan Fayhsal the impression of being in the know while in reality just nonsense spewed biasedly referencing researches to fit a narrative that will be proven futile in actualising any effort towards unity.

While it is agreed upon that any effort in forming a united plural society starts from the most primary level of education, vernacular school system is collateral to the plural society itself rather than a plague to the system. Vernacular school system has been embedded deeply within the tapestry of Malaysian Education System. It has been a mean of cultural identity preservation just as how Islamic religious school is a mean to preserve and strengthen the Islamic religious identity of the students enrolled. Thus, to abolish the vernacular school system on the basis of the lack of national language fluency in reflection to individual nationalism will be counterproductive to the initial effort. To take away a mean of cultural preservation is to take away what Malaysia has been portrayed as; multiracial plural society tolerant of each other’s identity. A conformity of national language fluency is not a magical solve all for the problems of unity in Malaysia. Even if all the students within the education system are put under a roof with the jigsaw classroom model, unity will still be out of reach as long as the Head Armada does not reflect inward on the causes of a disruptive discourse on unity.

Wan Fayhsal may give out a narrative of language as the basis of unity and vernacular school system embraces differences in language usage which will consequently disregard a prioritisation of the national language. He is speaking from a viewpoint of a politician that is playing on the sentiment of the people and not from the viewpoint of an individual that values the education system itself. S. Gudschinsky posited that student’s fluency in their mother tongue can be transferred to a second language thus allowing a beneficial exposure to second language. For C. Eastman, native language usage will foster a good-home working relationship. Learning difficulties were also documented among minority children with an inadequate grasp of medium of instruction by multiple linguists from C. Bowen to J. Macnamara to name a few. Does Wan Fayhsal even have the best for the citizens at heart or simply revisiting sentiments that had existed since the release of Barnes Report to fulfil the requirement as a folly politician? If the fluency of national language is reflective of one’s nationalism, can this statement by Pemuda PSM written in English be reflective of a collective that is going against the best of the Malaysian people?

Pemuda PSM wishes for a united Malaysia as well but unity should not be built on the basis of erasing the cultural identity of the minorities. Vernacular school wasn’t built to be divisive for the people but any narrative that painted it as such is. If education is the main concern in the development of a united plural society, Wan Fayhsal should have been aware on establishment of Islamic religious school in Malaysia as the breeding ground for religious fundamentalism resulting in the decline of Malays’ cultural identities while being the major race itself. In relation to the education system itself, why should the vernacular school system be the target of the narrative of a disruptive system when tertiary education system allows for universities to prioritise only the majority race on the basis of affirmative action? Why should education be the target when individuals like Wan Fayhsal freely stoke the flame of racial issues through racial politics?

It should have been obvious that Wan Fayhsal’s statement was built on an unsubstantial ground. The referencing of 1996 Education Act and the work of Prof. Dr. Teo Kok Seong is only to build a narrative on vernacular school system that does not have a correlation to the issue of unity in Malaysia. He is another player in the political arena seeking to subject blame onto a system that is not within his capability to understand yet could not help but to cling on to in order to gain pity points for his pathetic climb towards securing a position in an already turbulent racially driven politics.

AHMAD YASIN
PEMUDA PSM EDUCATION COMMITTEE

Parti Sosialis Malaysia (PSM) today lambasted Local Government and Housing Minister Zuraida Kamaruddin for backing down on the local government election issue, saying it was sad that she had given up so easily while citing lame excuses.

“This shows that someone who has been so brave previously in breaking party ranks (when in PKR) is now not prepared to do it this time in spite of making all the arguments why local government elections are good,” said PSM deputy chairperson S Arutchelvan (above) in a statement.

“While today, they keep talking about racial considerations, the main reason (for opposing local elections) is because these parties want to appoint political loyalists rather than (allow the) people to have elected representatives.”

Arutchelvan was responding to Zuraida’s announcement in the Dewan Rakyat today that the Perikatan Nasional government would not hold local government elections, saying that both society and local governments were not ready for “the drastic” move of council elections.

The former local councillor for the Kajang Municipal Council reminded Zuraida that far from being a drastic change, local government elections existed in the 1950s and 1960s at a time when the country had fewer facilities and poorer technology.

Zuraida Kamaruddin

“Therefore it not a new thing like (that we should keep) debating as if it is something out of the world. A majority of countries in the world have the third vote,” he added.

Taking a walk down memory lane, Arutchelvan said local elections were held in the country in 1958 and 1963.

“They were suspended because of the 1964 Confrontation with Indonesia and the Emergency (Suspension of Local Government Elections) Regulations 1965, not because of the May 13, 1969 racial riots.”

This had followed a period when the Socialist Front coalition of the Labour Party and Parti Rakyat Malaysia had done very well in local council elections, winning the mayorship of Penang under DS Ramanathan.

Arutchelvan cited that a Royal Commission of Inquiry (RCI) to investigate the working of local governments in West Malaysia was established in June 1965 for this purpose and led by Senator Athi Nahappan and it concluded after four years that local government elections must be conducted and needed to be extended to more areas.

“These Royal Commission findings were not implemented, similar to how the Police Complaints and Misconduct Commission (IPCMC) Bill drafted by another RCI has not been implemented,” lamented Arutchelvan.

PKR’s Tanjung Malim MP Chang Lih Kang (photo) also weighed in, expressing his “grave disappointment” over Zuraida’s announcement.

“The latest announcement is a complete turnaround from her own statement she gave in the Parliament barely a month ago.

“On July 14, 2020, the minister informed the august House that the ministry has set up a policy and operations committee to study the legal and financial aspects as well as the mechanism for implementation of local government elections.

“She also assured that a paper would be tabled in the cabinet by mid-2021,” said Chang, who is also PKR spokesperson for housing, local government and infrastructure.

“In less than a month, the minister has gone back on her words. I am of the opinion that local government elections would strengthen local democracy significantly. There might be issues that we need to deal with along the process, but the idea is worth to be given serious deliberation.”

He said the minister should not decide hastily and unilaterally on such important policy, especially when resources and manpower have been allocated to conduct a feasibility study.

“She should have waited for the outcome of the study and make a considered decision based on findings but unfortunately, the minister yields to political pressure and made an imprudent decision,” Chang said, adding that Zuraida had “failed her test.”

S.Arutchelvan
6 August 2020

Diharapkan, untuk kali kedua nanti, pemimpin reformasi akan lebih menyedari ketegangan di antara naratif yang berlainan berkaitan dengan ciri masyarakat Malaysia dan bagaimana mahu mendepaninya, tulis Jeyakumar Devaraj.

Teruskan Baca

Teruskan Baca

Menteri Sumber Manusia Patut Fokus Kepada Perwujudan Kerja, Bukannya Memaksa Rakyat Mengambil Apa Jua Kerja Yang Ada Teruskan Baca

Hari Pekerja Mei 1, 2020 membawa satu cabaran yang besar kepada kelas pekerja di Malaysia dan diseluruh dunia. Fenomena COVID-19 memaksa kerajaan melaksanakan Perintah Kawalan Pergerakan (PKP) sejak 18 Mac 2020. Teruskan Baca

oleh M. Sarasvathy

Kesatuan Pekerja-pekerja Swasta Perkhidmatan Sokongan di Hospital-hospital Kerajaan Semenanjung Malaysia (KPSPSHKSM) mengucapkan terima Kasih kepada Ketua Pengarah Kesihatan Dr. Noor Hisham Abdullah yang telah mengeluarkan arahan untuk menjalankan saringan COVID-19 ke atas kakitangan yang bekerja di Hospital Teluk Intan. Arahan ini telah dikeluarkan pada 26 Mac 2020. Akan tetapi, beliau juga menafikan dakwaan yang dikemukakan dalam kenyataan oleh Kesatuan Pekerja-Pekerja Swasta Perkhidmatan Sokongan di Hospital-Hospital Kerajaan Semenanjung Malaysia (KPSPSHKSM) pada 25 Mac 2020 mengenai 7 orang pekerja pembersihan di Jabatan Kecemasan Hospital Teluk Intan yang dilarang oleh majikan Edgenta UEMS untuk melakukan saringan COVID-19.

Berkenaan dengan isu ini, kami telah dimaklumkan bahawa 7 orang pekerja pembersihan tersebut telah menjalani ujian saringan COVID-19 pada 26 Mac 2020, lebih kurang pada pukul 2.00 petang. Terima kasih kepada pihak hospital Teluk Intan yang mengambil berat terhadap kesihatan 7 orang pekerja tersebut lalu menjalankan saringan COVID-19 ke atas mereka. Kami juga berharap saringan COVID-19 akan dijalankan ke atas semua pekerja pembersihan di Hospital Teluk Intan supaya keselamatan mereka lebih terjamin.

Pada masa yang sama, syarikat Edgenta UEMS, majikan kepada pekerja-pekerja pembersihan berkenaan, juga mengeluarkan kenyataan bahawa kesemua 7 orang pekerja pembersihan akan dijalankan saringan atau sedang tunggu untuk saringan berikutan keputusan positif ujian saringan 37 orang petugas Hospital Teluk Intan yang telah dikuarantin. Persoalan kami adalah, kenapa majikan tidak mengambil langkah-langkah pencegahan lebih awal untuk pekerja-pekerja tersebut sebaliknya bersikap sambil lewa terhadap kesihatan mereka? Malah, pekerja dilarang oleh Penyelia Edgenta UEMS yang bernama Pn. Azilah untuk menjalankan saringan COVID-19 pada 25 Mac 2020.

Pekerja-pekerja tersebut juga diugut oleh Azilah bahawa jika sesiapa memberitahu dan mendedahkan sebarang perkara atau masalah yang berlaku di hospital kepada kesatuan, mereka akan diberhentikan kerja. Azilah mendakwa bahawa Kesatuan tidak ada kena mengena dengan pekerja dan tiada kesatuan di bawah majikan Edgenta UEMS, serta kesatuan hanya wujud di bawah majikan NS Medik Sdn. Bhd. sebelum ini.

Kesatuan KPSPSHKSM mengecam sekeras-kerasnya dakwaan pihak majikan Edgenta UEMS berkaitan dengan kesatuan. Adalah jelas menunjukkan bahawa tindakan Azilah tersebut merupakan pemangsaan ke atas ahli kesatuan sekerja (union busting). Kesatuan sekerja itu adalah untuk pekerja dan status kesatuan bukanlah ditentukan oleh penukaran atau pengambilalihan oleh majikan baru.

Pada masa kini, negara kita sedang menghadapi krisis yang serius disebabkan oleh wabak COVID-19. Malah, kerajaan telah melanjutkan Perintah Kawalan Pergerakan (PKP) sehingga 14 April 2020 untuk kebaikan rakyat Malaysia. Akan tetapi, Edgenta UEMS yang sepatutnya memberikan lebih perhatian kepada langkah-langkah keselamatan untuk pekerja pembersihan, tidak berbuat sedemikian malah memesongkan perkara ini kepada perkara lain yang tidak serius untuk masa kini.

Kesatuan menggesa pada pihak Edgenta UEMS supaya tidak memutarbelitkan fakta dan mengambil langkah-langkah keselamatan yang lebih efisyen untuk menjamin keselamatan pekerja-pekerja pembersihan yang juga merupakan barisan hadapan yang sedang bertungkus lumus untuk membendung wabak COVID-19.

==========

M. Sarasvathy ialah Setiausaha Eksekutif Kesatuan Pekerja-pekerja Swasta Perkhidmatan Sokongan di Hospital-hospital Kerajaan Semenanjung Malaysia (KPSPSHKSM).

oleh Dr. Jeyakumar Devaraj

Rakyat Malaysia dikejutkan pada 23 Mac 2020 dengan berita bahawa bilangan kes baru COVID-19 di Malaysia telah bertambah seramai 212 orang pesakit. Ini telah membawa kepada jumlah kes keseluruhannya 1518 orang pada 23 Mac 2020.

Ketua Pengarah Kesihatan, Datuk Dr Noor Hisham Abdullah telah memaklum bahawa 212 kes baru telah dikenalpasti dalam dua puluh jam yang tamat pada 12 tengah hari 23 Mac 2020. Jadual di bawah merumuskan bilangan kes baru yang didiagnosis di Malaysia setiap hari sejak 14 Mac 2020.

Series 1: Bilangan kes baru COVID–19 di Malaysia

Adakah strategi Perintah Kawalan Pergerakan kurang tepat? 

Bilangan kes keseluruhan pesakit COVID-19 adalah 238 orang pada 14 Mac 2020. Ianya telah naik secara mendadak kepada 1518 kes dalam tempoh 8 hari. Ada orang awam yang menyoal mengapa begitu banyak kes baru COVID-19 masih berlaku walhal negara kita telah mula melaksanakan Perintah Kawalan Pergerakan sejak 18 Mac 2020.

Jawapannya adalah, Perintah Kawalan Pergerakan hanya akan mengurangkan jangkitan baru selepas tarikh dikuatkuasakan secara berkesan (iaitu 18 Mac 2020). Namun, oleh kerana tempoh inkubasi untuk COVID-19 adalah 3 hingga 12 hari, seorang yang dijangkiti hanya akan mula menunjukkan gejala-gejala COVID-19 seperti demam, batuk dan sakit badan antara 3 hingga 12 hari selepas dia dijangkiti virus itu (tempoh masa purata inkubasi adalah 6 hari). Jadi, walaupun Perintah Kawalan Pergerakan (PKP) telah mula dikuatkuasakan pada 18 Mac 2020, mereka yang sudahpun dijangkiti virus sebelum tarikh tersebut akan mengalami gejala penyakit COVID-19 selepas tarikh itu. Kita hanya boleh melihat pengurangan dalam kadar kes baru 6 hingga 10 hari selepas tarikh penguatkuasaan PKP, iaitu antara 25 Mac 2020 hingga 29 Mac 2020.

Adakah kadar kematian akan menurun selepas 30 Mac 2020? 

Kadar kemasukan kes ke Unit Jagaan Rapi (ICU) dan kadar kematian tidak akan menurun serentak dengan penurunan kadar kes baru. Sebelum kita ke situ, saya ingin menerangkan bahawa bukan semua kes Covid-19 perlu rawatan ICU. Statistik daripada negera China menunjukkan bahawa 80% kes COVID-19 boleh dirawat di wad biasa dengan ubat batuk dan ubat tahan demam, dan mereka akan sembuh dalam jangka masa 2 minggu. 15% daripada semua kes COVID-19 mengalami kesusahan dalam bernafas dan memerlukan rawatan oksigen yang boleh diberi melalui tiub hidung di wad biasa. Hanya 5% pesakit akan mengalami kesesakan nafas teruk dan memerlukan rawatan di ICU. Jika 5% ini menerima rawatan yang sesuai, 4 daripada 5 orang antara mereka ini akan pulih. Hanya seorang antara setiap 5 orang yang memerlukan rawatan ICU akan meninggal dunia walaupun rawatan yang sesuai diberikan padanya.

Gambarajah di atas menunjukkan bagaimana pengenalpastian kes COVID-19 biasanya berlaku 7 hari selepas pesakit itu dijangiti virus, dan kemasukan ke ICU pula berlaku sepuluh hari selepas diagnosis untuk 5% antara keseluruhan yang didiagnosis. Dan daripada itu, untuk 1% pesakit yang meninggal dunia akibat jangkitan COVID-19, secara puratanya mereka meninggal dunia 14 hari selepas kemasukan ke ICU.

Jadi bilangan kemasukan kes ke ICU hanya akan berkurang mulai 10 hari selepas kemuncak bilangan kes baru COVID-19. Dan bilangan kematian setiap hari akan berkurang 24 hari selepas kemuncak kes baru COVID-19.

Bolehkah Perintah Kawalan Pergerakan dapat ditamatkan pada 31 Mac 2020?

Saya rasa tidak boleh. Perintah Kawalan Pergerakan (PKP) dikuatkuasakan kerana sistem kesihatan negara kita tidak dapat mengawal dan mengurangkan penularan penyakit COVID-19 di kalangan rakyat pada takat itu. Apabila terlalu ramai orang dijangkiti pada tempoh masa yang sama, sistem kita tidak mampu mengenalpasti semua kontak dan kuarantin mereka dengan selamat. Jika kita dapat mengasingkan semua kes penyakit COVID-19 di dalam hospital, dan mengasingkan semua kontaknya, ia tidak membawa kepada situasi seperti yang kita perhatikan di negara Itali. Di Itali, bilangan kes baru adalah 3,000 sehari dan sistem kesihatan Itali tidak mampu memberi kesemua pesakit rawatan yang sepatutnya diberi. Itulah sebabnya kadar kematian di Itali sudah mencapai 9% daripada semua kes yang dikenalpasti. (Kadar kematian di China di luar Wilayah Hubei adalah hanya 1%.)

Kerajaan kita telah mengambil keputusan yang bijak dalam mengumumkan PKP supaya kami dapat memasang tembok pertahanan terhadap wabak COVID-19 ini. Pada saya, kita perlu mengurangkan kes baru di Malaysia ke bawah 50 sehari sebelum kita melepaskan tembok pertahanan ini. Barulah sistem kesihatan kita akan dapat mengasingkan kes-kes baru itu, dan juga mencari dan mengkuarantin semua kontak-kontak mereka. Matlamat kita adalah untuk membawa bilangan jangkitan dalam negara kita ke angka sifar seperti telah dilakukan di wilayah Hubei di negara China. Tetapi jika berjaya mencapai itu pun, kita perlu terus berjaga-jaga kerana wujudnya risiko tinggi kes-kes COVID-19 akan diimport semula ke Malaysia oleh pelawat ataupun warga Malaysia yang melawat ke luar negara.

Saya juga berpandangan bahawa bilangan kes baru tidak akan turun kepada 50 sehari pada 31 Mac 2020 dan tempoh PKP harus dilanjutkan untuk sekurang-kurangnya satu minggu lagi. Saya sedar bahawa PKP ini menyusahkan rakyat kerana ramai sudah menghadapi masalah kewangan untuk membeli keperluan harian. Tetapi jikalau kita menghentikan PKP terlalu cepat, wabak COVID-19 akan meletup semula dan ianya akan membawa masalah yang lebih besar kepada kita semua. Kerajaan harus menangani situasi kekangan wang dengan melaksanakan bayaran Bantuan Sara Hidup (BSH) secepat mungkin supaya sebahagian besar keluarga B40 mendapat sedikit wang untuk menguruskan keluarga mereka buat masa ini.  (Nota: Kerajaan Malaysia telah mengumumkan pada 25 Mac 2020 bahawa PKP akan dilanjutkan 2 minggu lagi sehingga 14 April 2020.)

Tulisan saya sampai setakat ini dahulu.  Tolong mematuhi Perintah Kawalan Pergerakan. Ianya dilaksanakan untuk kebaikan umum. Dan pada masa yang sama, hulurkanlah bantuan kepada jiran-jiran yang menghadapi masalah dalam memperolehi makanan untuk keluarga. Cuba menganjurkan bantuan di peringkat komuniti saudara-saudari masing-masing, tetapi jika tidak dapat memberi bantuan secukupnya, hubungilah pihak kerajaan. Kita boleh mengatasi masalah wabak COVID-19 ini jika kita semua bekerjasama dan bertindak atas prinsip solidariti sesama manusia.

========== 

Dr Jeyakumar Devaraj ialah Pengerusi Parti Sosialis Malaysia (PSM). Beliau juga merupakan seorang doktor pakar pernafasan dan anggota kepada Gabungan Membantah Penswastaan Perkhidmatan Kesihatan (GMPPK).